Van heet naar koud.....

Hallo lieve lezers,

Na alweer 2 weken verder, is het weer hoog tijd om jullie een beetje op de hoogte te brengen van onze fantastische activiteiten en geberutenissen hier in het verre en fantastische Azie! We hebben Laos ondertussen alweer verlaten en zijn aangekomen in het land van de Vietnamese loempia! In mijn vorige blog had ik het nog over ‘afkoelen in het water’ en over ‘warme groetjes’, nou ik kan jullie vertellen dat we ondertussen wel genoeg zijn afgekoeld en genoeg water hebben gezien.... maar dan op de hele andere manier! ;)

Laos!
We zijn na Luang Prabang afgereisd naar Vang Vieng! Een slopende en kronkelende busreis door de bergen, maar tegelijkertijd erg fantastisch!! We konden tijdens deze reis genieten van de prachtige natuur die Laos bezit en het echte leven van dit land. De kleine dorpjes, loslopende koeien, varkens en geiten en de kids in blote lijfjes laten je weer even goed zien dat je ver van ‘huis’ bent.

Vang Vieng, om misschien in 1 woord een indruk te geven van dit plaatsje: Blanes! Behalve dat het hier niet stikt van de Nederlanders, doet het er niet ten onder. Vang Vieng staat vooral bekend om de zogeheten ‘tubing’. Dit is met een band de rivier af dobberen om onderweg bij de vele kroegjes te stoppen, alcohol te drinken en dronken te worden! Zo dronken dat je ’s avonds als een kip zonder kop in half naakte positie door de straten loopt en niet meer weet wat je doet. Behalve dat, is dit plaatsje ook bekend om haar restaurants met tv schermen waar Family Guy en Friends op te zien is. Vanuit je loungeplateau met de nodige kussens onder de kont en in de rug, kan je genieten van deze series.

We hebben in Vang Vieng een aantal grotten bezocht en daar doorheen gelopen. Jeetje, wat een belevenis! Bukken, klauteren, klimmen.... en dat allemaal in het pikkedonker! In een van de grotten was er een mogelijkheid om te ‘zwemmen’, dat heb ik dan ook maar even gedaan. Wel heel raar hoor, om na een tocht met smalle spleten en kieren ineens in een donker en klein holletje te dobberen. Vooral als je achteraf hoort dat er door andere toeristen en hun gids een slang was gespot in de grot -slik-!
Wat ook erg leuk was, was het zwemmen met de lieve Laotiaanse kids in het meer. Elkaar nat spetteren en tegen de stroming in proberen te zwemmen, was voor hen wel een van de leukste activiteiten om te doen! Schitterend! :D
Behalve de tubing in een grot, die we deden tijdens een geboekte dagtrip, hebben we verder niet meegedaan aan de alcoholische tubing-activiteiten. Na het dobberen in onze band, zijn we met een kajak de rivier af gegaan en hebben we genoten van de natuur om ons heen. Het was nog wel een behoorlijke klus, dat kajakken... we hadden namelijk een lekke kajak, waardoor we meerdere keren naar de kant moesten om de vele liters water weer uit ons vervoermiddel te laten lopen. Tijdens het kajakken zijn we bij een van de vele kroegjes gestopt om wat te drinken, rusten en slingeren. Je kon hier omhoog klimmen, om vervolgens via een trapeze door de lucht te vliegen, om uiteindelijk in het water te belanden. Ik vond het eerst wel een beetje eng, maar heb het uiteindelijk toch gedaan! (2 keer zelfs! :P)

Na het levendige Vang Vieng zijn we met de bus afgereisd naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Na een redelijk goede busreis van 3,5 uur kwamen we daar aan en werd ons al snel duidelijk dat Vientiane niet heel veel te bieden heeft. Maar goed, dat maakte ook niet heel veel uit, want aangezien ik me niet zo lekker voelde en volgens mij echt last had van een lichte zonnesteek, kon een paar dagen rust niet heel veel kwaad. Na 2 dagen de zon voor een groot deel proberen te ontlopen, naar het Nationale Museum te zijn geweest, de Mekong te hebben bezocht en gewoon wat rond gelopen te te hebben, was het weer hoog tijd om door te reizen!

Vietnam!
Na een busreis van 27 uur (!!!) vanuit Vientiane, kwamen we aan in Hanoi. Poeff, dit was echt een regelrechte drama-reis! Aangekomen bij de slaapbus kregen we allemaal een plaats aangewezen waar je de aankomende vele uren in moest bivakeren. Het bedje, wat overigens meer weg had van een half gesloten grafkist, was niet bepaald comfortabel. Aangezien dit ding meer de afmetingen had voor een Aziatisch persoon, zat benen strekken er voor deze reis niet in. En als je denkt dat dit alles is.... vergeet het dan maar! Het gangpad zat vol met Laotianen/Vietnamezen, waardoor er geen plek was om je tas en schoenen ergens op te bergen en je dit dus mee je grafkist in moest nemen. Zij, die trouwens opgepropter dan ons zaten, (maar ze betaalden dan ook wel een stuk minder) waarvan je de nodige ellebogen en knietjes in je rug had zitten, waren ook nog eens muziek aan het luisteren zonder oordoppen in en regelmatig aan het bellen (fijn!... de hele nacht :O). En tot overmaat van ramp konden Robin en ik onze frustraties niet eens delen, aangezien zij de hele weg boven lag... :| En als je dan denkt echt alles gehad te hebben, stonden we midden in de nacht ineens stil! Stil op het terrein van een guesthouse.... en stonden maar, en stonden maar! Wat bleek? De chauffeur was even lekker gaan slapen voor 5 (ja, vijf) uren! :O :| Uiteindelijk aangekomen bij de grens, ging atuurlijk weer de staandaard procedure in; in de rij staan, paspoort checken, stempeltje krijgen omdat we het land verlaten, in de rij staan, stempeltje krijgen omdat we het land in komen... blabla! Visum regelen hoefde dit keer niet, die hadden we in Nederland al gehaald! :) En het was kouddddd bij de grens! Het was nat, mistig en alles... (Welkom Noord Vietnam) Iedereen was aan het bibberen en klappertanden. En het ergste was nog, we konden onze bus niet terug vinden in de mist. Gelukkig waren we met een groep, maar we dachten echt even dat hij in de mist was vertrokken, haha. :P Uiteindelijk toch gevonden en alles is weer helemaal goed gekomen! :) :D

In Hanoi hebben we 4 dagen in een hostel geslapen en ons mateloos geirriteerd aan het toeterende verkeer! Zoooooooooveel scooters hier en auto’s die echt de hele tijd door aan het toeteren zijn, serieus om gek van te worden! Verder hebben we hier een beetje rondgelopen, om het meer gelopen en het tempeltje daarop bezocht, het poppentheater gezien, naar de bioscoop geweest (Rango, in het Engels! ;)), gespeeld in de speelhal en marktjes bezocht. We wilden ook graag naar het attractie- en waterpark gaan, maar daar aangekomen bleker er maar 3 attracties open te zijn en het watergedeelte zelfs helemaal dicht. Nou, was dus niet echt de moeite waard, dus hebben het maar niet gedaan en daarvoor in de plaats een stoombad en massage genomen bij de Spa! :P Ook het bezoek van de overleden Ho Chi Minh in het Mausoleum ging ons niet helemaal van harte af. Het bekijken van deze man kan alleen in de ochtenduren, stonden we daar met goed fantsoen in de regen voor een streng bewaakte en gesloten deur! :( Hij heeft ons nog veel geld gekost ook, we hadden namelijk de fietstaxi genomen, die door een rekenfoutje 10 keer duurder was dan de gewone autotaxi -Oeps!- :P
We hebben hier in Hanoi het Nederlandse meisje Ying Ting ontmoet en daar aardig wat mee opgetrokken deze dagen. Na Hanoi hebben we afscheid van elkaar genomen, maar morgen ontmoeten we haar en haar Zweedse vriendin als het goed is weer. :)

Na Hanoi zijn we afgereisd naar Ninh Binh, klein en niet echt toeristisch. Hier ben je voor de lokale bevolking dan ook nog echt een ware attractie! Eigenlijk hebben we door het slechte weer (regen, regen, regen en een heleboel kou) vrij weinig gedaan. Behalve een marktje bezocht te hebben en een beetje rond gehobbeld te hebben in de omgeving, hebben we veel in het hotel gehangen. Heerlijke pyjamadagen, ach, dat moet zo afentoe kunnen toch! ;)

Na wederom een verschrikkelijke nachtbus te hebben gehad, zijn we vandaag aangekomen in Hue. Een behoorlijk stuk zuidelijker, dus eindelijk weer wat beter weer! :D
Maar dit en meer,..... de volgende keer! ;)

Jeetje, wat een lang reisverslag! :|Sorry! :O Maar hopelijk het lezen waard geweest! ;) :P
Bedankt weer! :) ;)

Liefs, Pas!