Back to Africa!

Hallo allemaal!

Hier mijn eerste berichtje vanuit het prachtige Afrika! Dit keer vanuit Ethiopië!

Sommige van jullie weten al wat ik hier zou gaan doen, maar voor diegene die het nog niet weten, toch nog een korte uitleg: ik ben momenteel met nog 5 klasgenoten (Hilde, Anouk, Chayenne, Verena en Koen) voor 6 weken in Ethiopië. Het hoofddoel van deze trip is om het Nederlandse/Ethiopische bedrijf ‘Passion Connects’ te helpen met het bouwen van een school.

Na de laatste loodjes voor school te hebben gedaan, wat betreft onze grote eindproject, was het afgelopen dinsdag eindelijk zover! De dag was aangebroken dat we met zijn zessen aan onze reis naar het verre Ethiopië konden beginnen. Na afscheid genomen te hebben van ouders en andere familieleden, paspoortcontrole en alle andere standaard taferelen,vertrok het vliegtuig met een kleine vertraging richting de hoofdstad van Turkije. Hier, in Istanbul, moesten we overstappen op een ander vliegtuig om onze reis naar Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië, te vervolgen. Na even wat winkeltjes bekeken te hebben, iets gedronken en gegeten te hebben en na een geweldige foto gemaakt te hebben met Verena, Hilde, een Turkse ijsschepper en ik, hebben we onze reis naar Ethiopië hervat. Wederom met vertraging en de nodige stress! Op de borden werd aangegeven dat het de laatste oproep was voor onze vlucht, maar de gate waar we moesten zijn, was dicht en er stonden ook helemaal geen mensen bij. De tijd tikte door, en volgens planning zou het vliegtuig over 15 minuten vertrekken. Het leek ons verstandig om nog even op de borden te kijken om te zien of we wel bij de goede gate stond. De borden lieten ons geloven dat we zeker niet goed stonden en dat we het op een rennen moesten zetten, als we ooit het vliegtuig nog wilden halen. Na de benen uit onze lijf te hebben gerend, meerdere keren gehoord dat dit de laatste oproepen voor onze vlucht was en het zweet over onze lichaam heen droop, waren we eindelijk aangekomen bij de gate waar het vliegtuig vandaan zou vertrekken. Daar aangekomen, bleek het vliegtuig een vertraging te hebben van 1,5 uur!!!! We hadden dus nog alle tijd van de wereld….. Hier maar gezeten, gewacht, snoepjes gegeten en gebabbeld! Na een kwartier veranderde de vertraging van 1,5 uur naar 40 minuten! Wat uiteindelijk zeker nog 20 minuten langer duurde, aangezien het allemaal niet opschoot.

Rond 01.00 zijn we aangekomen op het luchthaven van Addis Abeba. Wat ook nog eeuwigheid duurde voor het halen van onze visum, bagage en de uiteindelijke bagagecontrole. Rond 2.15 hadden we alles gehad, en konden we de mensen opzoeken die ons zouden ophalen. Dit waren Alem (directeur), Getahun (projectleider) en Marien (elektricien). Marien zit hier een week langer dan ons, en komt ook uit Nederland. Hij zal 6 maanden verblijven en zich bezig houden met het elektriciteit bij de school. Na elkaar de handen te hebben geschut en ons voorgesteld te hebben aan de Ethiopische mensen (Marien hebben we al eens ontmoet in Nederland), zijn we naar Debre Zeit gereden, waar het kantoortje van Passion Connects is gevestigd. Hier zijn een aantal ruimtes omgetoverd tot kamers, waar wij de aankomende 6 weken zullen verblijven. Na een kleine rondleiding te hebben gehad van marien, zijn we begonnen met onze kamers slaapklaar te maken. Om half 6 mochten we eindelijk onze oogjes sluiten om van onze nachtrust te genieten.

Woensdag zijn we rond 11.00 opgestaan en hebben we gedoucht, boodschappen gedaan, gegeten en gewandeld. Met het wandelen hebben we de omgeving een beetje verkend en foto’s gemaakt van de dingen die we tegen zijn gekomen. In de avond hebben we met Alem, Getahun en Haily (projectleider irrigatie) gegeten bij restaurant Tommy.

Donderdag hebben we een meeting gehad met Alem, Getahun, Haily (de 3 mannen) en de overige medewerkers van Passion Connect Ethiopia. Hierna hebben we gelijk alvast wat euro’s gewisseld voor Ethiopische Birr en hebben we Jan (contactpersoon vanuit school) gebeld om een aantal dingen na te vragen. In de middag hebben we samen met de 3 mannen wat gedronken en gegeten bij een tentje hier in de buurt, vervolgens zijn we naar het irrigatiegebied en de site gegaan. Op het irrigatiegebied worden planten geteeld en op de site wordt de school gebouwd. In de avond hebben Hilde en ik gekookt en hebben we spelletjes gespeeld.

Vrijdag was onze eerste werkochtend. Om 5 uur ging onze wekker, want om 6 uur zouden we opgehaald worden om naar de site te gaan en te helpen met het bouwen van de school. Daar aangekomen hebben we een lange tijd niets gedaan en ons afgevraagd of we eigenlijk nog wel iets gingen doen vandaag, of dat we hier de hele ochtend met onze handen in onze zakken voor ons uit zouden gaan staren…? Rond half 9 kwamen er redelijk wat mensen en zijn we na wat onwennigheid (aangezien er redelijk wat mensen waren, en niemand echt vertelde wat we konden doen en wij hun werk niet af wilden pikken) begonnen met het helpen van stenen en zand scheppen om hier vervolgens samen met cementzakken, een cementmengsel van te maken. Dit was nodig om de met hout en ijzer gemaakte palen van het schoolgebouw te vullen. Na een grote hoop van het mengsel gemaakt te hebben, hebben we met zijn allen (zowel de Nederlanders als de Ethiopiërs) emmertjes doorgegeven met het cementmengsels, zodat dit vervolgens in de palen gegooid kon worden. Zoals je begrijpt, zijn we hier natuurlijk ontzettend lang mee bezig geweest! Na nog een paar keer een mengsel te hebben gemaakt, oneindig veel emmertjes beet gehad te hebben en met een soort van brancard het mengsel vervoerd te hebben, zodat we niet meer steeds emmertjes door hoefden te geven (aangezien het gat van mensen te groot werd) hebben we uiteindelijk 6 van de 8 palen vol gekregen met het cementmengsel.

In de middag van deze dag zijn we naar Genesis Farm gegaan. Hier hadden we een afspraak met een Nederlander, die dit bedrijf enige jaren geleden heeft gestart. Aangezien hij niet op kwam dagen, zijn we na een lange tijd gewacht te hebben, weer terug gegaan naar ons huisje. We zullen volgende week een nieuwe poging doen om Genesis Farm te bezoeken!
Aangekomen bij ons huisje, hebben we gedoucht, nog wat boodschappen gehaald, uit eten geweest bij de pizzeria en op tijd naar bed gegaan, omdat we redelijk moe waren van het vroeg opstaan en het, uiteindelijk, harde werken!

Zaterdag hebben we heerlijk uitgeslapen en daarna even ontbeten. De planning was om rond 11 uur naar het zwembad hier een stukje verderop te gaan. Maar aangezien Getahun het afraadde om tussen 12.00 en 14.00 naar het zwembad te gaan, in verband met de felle zon, zijn we pas rond 13.00 vertrokken. Daar aangekomen was het al helemaal niet meer zo zonnig en kregen we te makken met een donkere, dichtgetrokken lucht. Aangezien we geen zin hadden om bij het zwembad te blijven hangen met zo een grauwe lucht en een grote kans op regen, zijn we eerder dan gepland terug gegaan naar huis. Thuis wilden we gaan douche en even achter de computer, maar dit ging helaas niet door, aangezien het stroom was uitgevallen. Toen hebben we (Anouk, Chayenne, Hilde en Ik) Yathzee gespeeld en All Stars gekeken, terwijl de anderen hier in de buurt zijn gaan volleyballen met Nederlanders (wat niet door ging in verband met het slechte weer). ’s Avonds zijn we gaan eten bij restaurant Tommy (een heerlijke cheeseburger met patatjes!).

Zondag hebben we wederom heerlijk uitgeslapen en heel relaxed gedaan. De planning was om naar het centrum van dit dorp te gaan, zodat we even konden kijken bij de kraampjes die daar gevestigd zijn. Maar aangezien we allemaal een beetje duf waren, hadden we de kracht niet om weg te gaan. Ook zat er weer een donkere lucht aan te komen, wat niet echt motiverend werkte om uit huis te gaan. Toen hebben we er maar een relaxed dagje van gemaakt en de hele dag heerlijk geluierd! Verhaaltjes schrijven, muziekjes luisteren, Sudoku spelen en boekjes lezen (jaja, boekjes lezen! Ik ben gisteren begonnen aan het boek ‘Komt een vrouw bij de dokter). Vandaag zijn we weer uit eten geweest bij de pizzeria (een lekkere spaghetti tonijn!) Na de pizzeria zijn we nog even naar de winkels gegaan om brood en water voor morgen te kopen. Morgen begint onze eerste gewone ‘werkweek’, we zullen deze week elke ochtend van 08.00 tot 12.00 werken op de site of op het irrigatiegebied.


Het eerste ‘weekje’ is erg goed bevallen! Het is erg gezellig met de anderen en hebben erg veel lol met elkaar. Het is wel weer even wennen om te leven zonder alle gemakken die we in Nederland hebben, maar juist daarom is het een super leuk avontuur en kom je weer achter hele andere dingen, waarbij je normaal gesproken nooit bij stil zou staan! Dit weekje hebben we nog niet veel gewerkt en was het erg wennen van wat we nou allemaal konden gaan doen. Maar ik weet zeker dat dit helemaal goed gaat komen en dat we goed kunnen helpen bij alle klusjes die nog gedaan moeten worden om de school op te bouwen! Het weer is erg lekker, af en toe een buitje, wat het wel eens erg benauwd kan maken. Verder schijnt de zon voldoende en zijn we allemaal al een beetje verbrand en een beetje bruiner geworden! Koken hebben we tot nu toe nog maar 1 keer gedaan, aangezien het niet veel scheelt wat geld betreft of je nou zelf je boodschappen haalt of uit eten gaat. Zo kost een pizza maar rond de 50 Birr (wat overeenkomt met €2,80 en een pasta rond de 25 Birr (€1,40 dus). Zelf koken is eigenlijk zelfs nog duurder dan uit eten gaan, terwijl je dan ook nog afwas hebt, haha!

Volgende keer een beter samenvattend verhaal! ;)

Liefs,
Pascual